Р убрыкі
К аляндар
« Красавік 2024 »Пн Аў Ср Чц Пт Сб Нд 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
С вяты
Кнопка сайта
Мы будем очень благодарны, если вы установите на своём сайте нашу кнопку или просто текстовую ссылку на наш сайт.
[ Получить код кнопки]
Партнеры сайта
Паэзія восені
Непрыкметна восень падышла —
Рыжая гарэза-чараўніца.
Закружыла мяне й павяла
Ў сваё царства, якое сніцца.
У тым царстве амаль цішыня:
Ледзьве чутны галінак размовы...
У пачуццях, у душы — чысціня:
Восень знае святыя замовы.
Немагчыма з ёй сумаваць,
У марных справах сваіх мітусіцца —
Трэба ў сэрцы любоў захаваць,
Каб паэзіяй захапіцца.
Прощание с летом
Уходит стремительно лето
Под натиском частых дождей.
Смывается летняя нега
С асфальта, домов и людей.
И с каждым днём августа ближе
Осенняя мутная грусть.
Её жёлто-красные флаги
Трепещут под ветром, и пусть,
И пусть говорят, что прекрасна
Осенняя эта пора.
Мучительно с летом прощанье,
Трагично, как слово вчера!
Вчерашние радости, страсти,
Июльского солнца тепло —
Всё смыто тоскливым ненастьем,
Печально, но лето прошло!
В жизни нужно научиться
На одни и те же грабли не ступать.
В жизни можно много добиться,
Если всё осмыслить и понять.
Нужно быть добрее и нежнее,
Голос свой на каждом не срывать.
В грустном лучше видеть что смешнее,
Меньше на судьбу пенять.
В негативе не хочу замкнуться,
В каждом человеке увижу добро.
Верю, добрые слова добром вернутся —
Адресую и тебе его.
Сиреневый сон
Запах сирени в комнате
Твой будоражит сон,
Он ароматом наполнился,
Словно в кого-то влюблён.
Ветер врывается в форточку,
Шторы волной шевеля.
Солнце в лучей горсточке
Щедро купает тебя.
Время растает в воздухе,
Быстро исчезнет сон,
Но и в сиреневом шорохе
Не забудет, что он влюблён.
Падземная рэчка
Лявонпаль — мястэчка,
Што над Дзвіною.
Казалі, што рэчка
Тут ёсць пад зямлёю.
Адным неяк летам
Капаў Васіль студню.
Стараўся з імпэтам
Закончыць к палудню.
Ды нечакана рванула вадзіца.
Уратавала драбінка,
Каб не ўтапіцца.
Мо гэта Задзвінка?
Вось так сухім летам,
А быў дзянёк будні,
З'явіўся з сакрэтам
Цуд водны ў студні.
Штодзёнка
Прысвячаю сваім дзецям Наталлі
і Пятру, Рыме і Юрыю.
Рана-раненька прачнуся,
Ужо болей не засну.
Так прыемна пацягнуся
І люстэрку падміргну.
Ціха Богу памалюся
І перажагнаюся.
Калі крыху памылюся —
У граху пакаюся.
Каб паспець усё зрабіць,
У працы завіхаюся.
Божы дар на свеце жыць —
І людзям усміхаюся.
Так чароўна і прыгожа
Любой парой года.
Спеў птушыны надта гожы,
Вабіць і прырода.
І заўсёды з дня ў дзень
Жыццё так пульсуе.
І вада "грызе" камень,
Ды хто ж гэта чуе.
Дні ідуць, гады бягуць
Імклівай чарадою.
Нас калісьці прывядуць
Да ціхага спакою.
Будзем жыць як набяжыць
Да глыбокай старасці.
Не галоўнае — пражыць,
А аддаць сябе па вартасці.
Моя деревня
Я родом из деревни,
Где рос Сушко Петро.
Здесь для своих творений
Поэт точил перо.
Ему век маловатый
Отмерила судьба.
Помог бы он талантам
Другим открыть себя.
Прости, деревня славная,
За времена капризные:
Ты из причала главного
Нам стала редкой пристанью.
Надвор'е ў Міёрах
Папулярныя артыкулы
Р эклама